5602 sy. Tapulama Kanunu (16.03.1950 – 12.07.1966)

509 sayılı kanun, 17 Temmuz 1964 ile 12.05.1966 tarihine kadar yürürlükte kalmıştır.

766 sayılı Tapulama Kanununun yürürlüğe girdiği 12 Temmuz 1966 tarihinde yürürlükten kalkmıştır.

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel hükümler

Madde 1 – İl ve ilçelerin belediye sınırları dışında kalan bütün tapusuz gayrimenkul mallar bu kanun hükümlerine göre tapulanarak ve tapulu olanların da kayıtları yine bu kanun hükümlerine göre yenilenerek kadastro plânları vücuda getirilir.

Madde 2 – Arazi kadastrosu işleri için her ilin merkez ilçesi ile diğer ilçeleri birer bölge, her bucak merkezi ile her köy birer birlik sayılır.

İl ve ilçe merkezlerinin belediye sınırları dışında kalan yerlerinin bağlı bulundukları mahaller birer birlik sayılır.

Bir mahalleye bağlı olmayan yerleri bu kanunun tatbikatına münhasır olmak üzere münasebetine göre mevcut mahallelerden bir veya birka­çına bağlamaya arazi kadastrosu müdürü yetkilidir.

Madde 3 – Arazi kadastrosu işleri her bölgede bir müdür tarafın­dan idare olunur ve müdüre lüzumu kadar teknisyen ve yardımcısı, kâtip, daktilo, jaloncu ve hademe verilir.

İhtiyaca göre bir veya birkaç bölgede arazi kadastrosu işlerini mu­rakabe etmek üzere teknik ve tasarruf kontrolörleri bulundurulur.

Madde 4 – Bu kanunun uygulanmasiyle ilgili olup görülmesi sulh ve asliye mahkemelerine ait dâva ve işleri, yerinde görmek üzere tek yargıçlı yeter sayıda (Gezici arazi kadastrosu mahkemeleri) kurulur. Bu mahkeme yargıçları her hususta 2556 sayılı Yargıçlar Kanunu hükümlerine tabidir. Yargıç emrine lüzumu kadar kâtip ve mübaşir verilir.

Madde 5 – Arazi kadastrosu müdür ve memurları ile kontrolörleri, tapu ve kadastro teşkilâtına dâhil bu işe elverişli memurlarla bu maksatla açılacak kurs veya okullardan mezun olanlar arasından re’sen, memur yardımcıları, -arazi kadastrosu müdürlerinin inhası ile Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğünce; diğer hizmetliler, arazi kadastrosu müdürlerinin inhası ile mahallin en büyük mülkiye âmiri tarafından tâyin olunurlar. Gezici arazi kadastrosu mahkemeleri memurları, yargıcın inhası ve mah­kemenin bulunduğu mahallin en büyük mülkiye âmirinin tasdiki ile tâyin olunur. Bu memurların bulunmamaları halinde görevleri arazi kadastrosu müdürü tarafından diğer bir memura gördürülür.

İKİNCİ BÖLÜM

Hazırlık işleri

Madde 6 – Arazi kadastrosu işlerinin hangi bölgelerde yapılacağı Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğünün teklifi üzerine Adalet Bakanlı­ğınca tâyin olunur ve keyfiyet arazi kadastrosu işlerine başlanmadan en az bir ay önce Resmî Gazete’de, Ankara ile İstanbul’da çıkan günlük ikişer gazetede ve arazi kadastrosu yapılacak bölge merkezinde ve bu bölgenin bağlı bulunduğu il merkezinde çıkan gazetelerde ve gazete olmıyan yer­lerde mûtat vasıtalarla en az beş gün ara ile ikişer defa ilân olunur.

Madde 7 – Her birlikte arazi kadastrosu işlerine başlama tarihi mü­dür tarafından tâyin olunur. Müdür keyfiyeti mûtat vasıtalarla bölge merkezinde ve kadastrosuna başlanacak birliklerde ve bitişik birliklerde en az üç gün evvel yayınlar.

Madde 8 – Kadastrosu yapılacağı ilân edilen yerlerde sınırları belli olmıyan gayrimenkul malların sahipleri mahallî icaplara göre sınırlarını belirtecek surette işaret koymaya ve muhafaza etmeye ve uçakla fotoğraf alınacağının tebliğini mütaakip gerekli malzemesi Hükümetçe temin edil­mek şartiyle bu işaratları tarif olunacak şekle getirmeye mecburdurlar.

Hazineye ait gayrimenkullere bu işaretler arazi kadastrosu memur­ları vasıtasiyle koydurulabilir.

Madde 9 – Müdür, kadastro yapılacak birliklerin muhtar ve ihtiyar kurullarını o birliğin kadastrosuna başlanmadan önce merkezine davet
ederek bu işlerin nasıl yapılacağını kendilerine anlatır. Dernekleri toplıyarak altı bilirkişi seçmelerini tebliğ eder.

Bu tebliğ üzerine bir hafta iğinde köy veya mahalle dernekleri muh­tarın başkanlığında toplanarak salt çoklukla altı bilirkişi seçerler. Birinci oturumda çokluk bulunmazsa toplantı ertesi güne bırakılır. O gün bulu­nanların mevcudu ile seçim yapılır ve seçilenlerin adları muhtar tarafından müdüre bildirilir.

Bilirkişiler süresi içinde seçilmediği takdirde mülkiye âmirlerince seçilir ve adları müdüre bildirilir.

Bilirkişilere arazi kadastrosu teknisyeni ve yardımcısı hazır bulun­duğu halde İhtiyar Kurulu tarafından Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanu­nunun 339 uncu maddesi gereğince yemin ettirilir ve keyfiyet bir tuta­nakla tevsik olunur.

Madde 10 – Her birlikte mevcut gayrimenkullerin vergi kayıtlan vergi defterlerinden; rehin, irtifak ve gayrimenkul mükellefiyeti gibi hak­lar, şerhlerle birlikte tapu kayıtlan, tapu defterlerinden birlikler itibariyle arazi kadastrosu müdürlüklerince bu müdürlüklerin teşkilâtı tarafından ayrı ayrı çıkartılır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Arazi kadastrosu işleri

Madde 11 – Kadastro teknisyeni 10 uncu madde gereğince alınacak kayıtlardan ve bilirkişilerin verecekleri bilgilerden faydalanarak kadas­trosunu yapacağı mevki ve sokağa hangi gün gideceğini tesbit edip belirli günde mal sahiplerinin veya her hangi bir hak iddiasında bulunanların sınır­larını göstermek ve iddialarını bildirmek için hazır bulunmalarım ve bu­lunmadıkları ¡takdirde gıyaplarında kadastro işleminin devam edeceğini bir gün evvel muhtar vasıtasiyle birlikleri içinde ilân ettirir ve bu hususta düzenliyeceği ilânı köy odası veya ihtiyar kurulunun çalışma yetinin kapı­sına asar ve keyfiyeti bir tutanakla da tevsik eder.

Madde 12 – Belli günde muhtar ve bilirkişilerden en az üçü ile hazır bulundukları takdirde mal sahipleri veya her hangi bir hak iddia edenler muvacehesinde gayrimenkulün bulunduğu yerde kadastro teknisyeni ve yardımcısı beraberce zilyedliği ve aynî haklan incelerler. İbraz edilecek tapu senedini veya suretini ve diğer belgeleri makbuz mukabilinde tesel­lüm ederler.

Madde 13 – Gayrimenkul mal:

A) Tapu kaydı mevcut olup ta malik görünen kişi aynı zamanda zilyed bulunuyorsa, adına;

B) Tapu kaydı mevcut olup ta malik ölmüş ise ve mirasçıları zil­yed bulunuyorsa 16 ncı maddede gösterilen şekillerde mirasçılar adına;

C) Türk Medeni Kanununun yürürlüğe girdiği tarihten sonraki ta­rihli tapu kaydı mevcut olup ta malik görünen kişiden başkası zilyed bulunuyorsa malikin, ölmüş ise mirasçılarının kadastro teknisyeni ve yardımcısı huzurunda muvafakatleri halinde, zilyed adına;

tescil olunur.

Temlik eden veya mirasçıları, zilyed adına -tescile muvafakat etmez­ler veya muvafakat etmiye kanuni ehliyeti lıaiz bulunmazlarsa gezici arazi kadastrosu yargıcı 15 inci madde hükmü gereğince mevcut delil­leri tetkik, ederek hakkaniyete göre gayrimenkulün kimler adına tescil: icabedeceğini takdir ve hükmeder.

Ç) Türk Medeni Kanununun yürürlüğe girdiği tarihten evvelki ta­rihli tapu kaydı mevcut olup ta malik görünen kişiden başkası zilyed bulunuyorsa;

1. Zilyed malikten, mirasçılarından veya kanuni mümessillerinden temellük, ettiğini bunların beyanlariyle veya herhangi bir belge ile veya bilirkişi sözleriyle tevsik ettiği takdirde, son zilyed adına;

2. Şayet zilyed, zilyedlik sebebini tevsik edemiyorsa;

a) Malik görünen kimsenin hayatta olmadığı;

b) Malik, görünen kimsenin bilinmediği;

c) Zilyedin malik sıfatiyle ve hak sahibi tanıdığı kimseden ikti­sap ettiği;

belgeler veya bilirkişi sözleriyle anlaşılırsa, zilyed adına;

D) Tapuda kaydı olmayıp ta en az on yıldan, beri malik sıfatiyle fasılasız ve nizasız zilyedliği belgelerle veya bilirkişi sözleriyle sabit olan­lar, zilyed adına;

D) (09.03.1954 t. 6335 sayılı Kanun ile değişik hali) Bir kimsenin tapuda kayıtlı olmıyan 20 dönümden az bir gayrimenkul üzerinde en az yirmi yıldan beri malik sıfatiyle aralıksız ve nizasız zilyedliği, belgelerle veya bilirkişi sözleriyle ve 20 dönümden fazla olan gayrimenkullerde ayrıca on yıl veya daha önceki vergi kayıtlariyle sabit olursa, o gayrimenkul zilyedi adına,

E) Bu kanun hükümlerine göre zilyedliği tevsik edilemiyen gayrimenkuller, kayden malik görünen kişi adına;

F) Yukardaki fıkralar dışında kalıp ta tescile tabi olan gayri­menkul mallar, Devlet adına;

tesbit ve tescil olunur.

(İmar ve ihyalarla benzeri hususi kanunlar hükümleri ve 2644 sayılı kanunun 16 ncı ve 3116 sayılı kanunun 25 inci maddeleri hükümleri mah­fuzdur.)

Madde 14 – Belediye, özel idare ve köylerin âmme ihtiyacına muhassas olduğu kanaat verici belge veya bilirkişi sözleriyle tahakkuk eden her türlü gayrimenkul mallar sınırlandırılarak bu tüzelkişiler adına tes­bit olunur. Bu tesbit, tescil mahiyetinde olmadığı gibi bu suretle belirti­len gayrimenkuller hususi kanunlarında yazılı hükümler mahfuz olmak üzere özel mülkiyete de konu teşkil edemez.

Madde 15 – 13 üncü madde gereğince yapılacak tesbitlere süresi içinde itiraz olunduğu takdirde o gayrimenkullar ihtilaflı addolunur. Bu gibi ihtilâfları yargıç 13 üncü maddedeki esaslar dahilinde bu kanuna gö­re çözer. Bu hususta her türlü delil ve beyyine ikame ve istimal caizdir.

Madde 16 – Malik veya son zilyedleri ölmüş olan gayrimenkul mallar:

Mirasçılar aralarında taksim yapmışlarsa zilyedi adına;

Mirasçılar aralarında taksim yapmamışlarsa, ellerinde veraset belgesi bulunduğu takdirde ona göre mirasçılar adına;

Mirasçılar elinde veraset belgesi olmadığı ve taksim de yapıl­madığı takdirdi murisin adı gösterilerek (mirasçıları) suretinde;

tesbit edilir.

Yukarda (C) fıkrasına göre tespiti yapılan gayrimenkullerin bir cet­veli düzenlenerek mirasçıların adları ve hisseleri belirt ilmek üzere ka­dastro yargıcına verilir.

Yargıç tarafından bildirilen mirasçıların adları ve hisseleri henüz siciller tesis edilmemiş ise tutanaklara aynen, siciller tesis edilmiş ise ta­pu kütüğüne tashihen kaydedilir.

Bu işlemden kaydiye alınmaz.

Madde 17 – Rehinli ve hacizli gayrimenkullerin tesbitinde :

Rehinli gayrimenkul mallara zilyed bulunan Kimse rehin haki­kiyle, birlikte adma tescile muvafakat etmezse;

Hacizli gayrimenkul mallara zilyed bulunan kimse İcra ve if­lâs Kanununun geçici 4 üncü maddesi dışında kalan hacizli hali ile adına tesciline muvafakat etmezse;

Bu gibi gayrimenkul malların tapu kaydı veçhile tutanakları, malik arlına düzenlenir.

Madde 18 – Kadastro teknisyeni elde edeceği malûmatı o birlikte mevcut bütün gayrimenkuller için açacağı tutanağa ayrı ayrı yazar.

Madde 19 – Tutanaklar:

A) Gayrimenkulün bulunduğu bölge, bucak, birlik, mevki veya so­kağını, cinsini tapu tarih ve numarasiyle vergi numaralarını, hisseli ise hisse miktarını;

B) Maliklerin, nüfus hüviyet cüzdanlarına göre ad, soyadı, baba adlarını, doğum tarihlerini, uyrukluklarım, nüfus cüzdanının verildiği ye­ri, tarih ve numarasını malik tüzelkişiyse; kanuna veya belgelerine göre tam unvanı, nev’i ve merkezinin bulunduğu yeri;

C) Gayrimenkul mal vakıf olduğu takdirde vakfın unvanını, icareteynli veya mukataalı ise bunları;

D) Hudut, mülkiyet ve diğer aynî haklar üzerine vâki olan itiraz­ları;

E) İlgililerin ve muterizlerin ibraz ettikleri belgeleri;

F) Maliklerin ve muterizlerin kanuni ikametgâhlarını;

G) Gayrimenkulün krokisini;

ihtiva eder.

Bu tutanaklar kadastro teknisyeni ve yardımcısı, muhtar bilirkişi­lerle hazır bulunan zilyed ve bitişik gayrimenkul sahipleri, muterizler veya bunların mümessiller tarafından imza edilir.

Madde 20 – Her birlikte kadastro işinin bitiminden sonra kadastro teknisyeni ve yardımcısı bütün gayrimenkullerin numaraları sırasına gö­re maliklerinin adını, soyadını ve ¡tutanağa iliştirdiği belgelerin sayısını gösterir üç nüsha cetveli düzenlerler.

İtirazlı olanları da işaret ederler.

Bu cetvelin bir nüshası arazi kadastrosu müdürü tarafından imza­lanarak kadastro teknisyenine geri verilir. İkinci nüshası müdür tarafın­dan Genel Müdürlüğe gönderilir. Üçüncü nüshası da tutanakların bordrosu olarak saklanır.

Madde 21 – Mal sahipleri veya mümessilleri gayrimenkullerinin başında hazır bulunmadıkları takdirde, bilirkişiler ve varsa bitişik gayrimenkul sahiplerinin ve muhtarın bildirişlerine göre kadastro işlemi yü­rütülür.

 Madde 22 – Özelkişilere terettüp eden ödev, Hazineye, özel say­manlık, vakıflar ve belediye ile sair tüzelkişilerin kanuni mümessille­rine de terettüp eder.

İlçe merkezinde 6 ncı ve 7 nci maddeleri göre yapılacak ilânlar ilgili özel ve tüzelkişilere tebliğ mahiyetindedir.

Madde 23 – Kadastro esnasında bir gayrimenkulün hangi köyün sınırı içinde olduğunda anlaşmazlık çıkarsa bu hususta kesinleşmiş mah­keme ilâmı ve başka sınır kâğıdı mevcut değil ise bu kanunun tatbikına münhasır olmak üzere kadastro teknisyeni ve yardımcısı tarafından tesbit edilecek sınıra göre iş görülür.

Madde 24 – Arazi kadastrosu müdürünün görevleri:

Müdür kadastro işlerinin çabuk ve düzeninde görülmesini sağlıyacak tedbirleri alır. Memurların iş durumlarını takip eder, Görevlerini kötüye kullananları valiler gerek re’sen ve gerekse müdürlerin teklifi üze­rine işten menedebilirler ve keyfiyeti sebepleriyle birlikte derhal Genel Müdürlüğe bildirirler.

Bu gibi işten menedilenler hakkında Memurin Muhakemat Kanunu hükümleri uygulanır. 1609 sayılı kamun hükümleri mahfuzdur.

Madde 25 – Müdür kadastro işine başlamadan önce mahallî mah­kemelerde bu konu ile ilgili olarak açılmış dâvaların birer listesini alır ve birlikleri itibariyle tasnif ederek kadastro teknisyeni tarafından tu­tanakları verildiğinde bu davaların hükme bağlanıp kesinleşmesine kadar taallûk eyledikleri gayrimenkullerin sicile geçmemesini sağlar.

Madde 26 – Müdür 20 nci madde gereğince kadastro teknisyeni ve yardımcısı tarafından verilecek tutanakları en kısa bir zamanda gözden geçirerek noksan ve yanlış işlemler varsa ilgili memurlara ikmal ettirir. Her birlikte mevcut bütün gayrimenkullerin durumunu ve maliklerini gösteren bir cetveli hazırlar ve itirazı olanların 30 gün içinde kendisine başvurmalarım belirten yayımını o birlikte yaptırır.

Madde 27 – Müdür 30 günlük itiraz süresi geçtikten sonra itiraz­sız olan tutanakları onaylar. İtirazlı tutanakları anlaşmazlığı çözmek üzere arazi kadastrosu yargıcına verir.

Madde 28 – İtirazsız olarak düzenlenmiş olupta müdür tarafın­dan onanmış veya bu onanmaya karşı mahkemeye başvurulmamış olan tutanaklar birlik itibariyle sıra numaralarına göre kütüğe geçirilir ve diğer fer’i sicilleri de tanzim olunur. Kütükler müdür tarafından imzalanır. Kütüğe geçirilme işinde çalışmak üzere mahalli tapu muhafız veya memurunu müdür emrinde çalıştırmaya Genel Müdürlük yetkilidir.

Madde 29 – Tutanaklar tapu kütüğüne geçirildikten sonra kadas­tro çapları ayrıca verilmek üzere tapu senetleri doldurulur ve birlikle­rinde ilgililerine dağıtılır.

Kadastro ölçmelerine tutanak ve sicil muhteviyatı esas olur.

Ölçü sebebiyle; sınırlara, mülkiyet halklarına veya diğer aynî hak­lara mütaallik hiç bir itiraz veya dâva dinlenmez

Madde 30 – Kadastro plânları ile elde edilen yüz ölçümleri aynen tapu siciline geçirilir ve ilgililere çapları verilir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Anlaşamazlıkların çözülmesi

Madde 31 – Bu kanun gereğince kurulacak gezici arazi kadastrosu mahkemelerinde yargıcın takdirine göre şifahi veya âdi muhakeme usul­lerinden biri uygulanır.

Madde 32 – Kadastro yargıçları, 26 ncı maddede tâyin edilen süre içinde açılacak veya arazi kadastrosu müdürü tarafından verilecek iti­razlı işlere ait dâvaları veya yargıcın birlikte bulunduğu esnada kendi­sine yapılacak itirazları bu kanuna göre mahallerinde hükme bağlar ve 16 ncı maddenin (C) fıkrası mucibince gerekli veraset belgelerini ve­rir.

Madde 33 – Kadastro yargıcı birliğe gideceği günleri ve göreceği dâvaları ve dâva edilenlerle edenlerin adları ve soyadları yazılı olduğu halde en az sekiz gün evvel köy odası kapısına astıracağı bir cetvelle bir­likte ilân eder.

Madde 34 – Kadastro yargıcı; verasete, mülkiyet ve mülkiyetin gayri ayni haklara, sınır anlaşmazlıklarına ve benzeri arazi kadastrosu­nu ilgilendiren bütün dâvalara bakar.

Velisiz ve vasisiz küçüklere ve kısıtlılara yalnız kadastro işlerinde yetkili olmak üzere kayyım seçer. Küçüklerin ve kısıtlıların menfaatle­rini korumak maksadiyle Türk Medeni Kanununun yargıcın iznini şart kıldığı hallerde bu izni verir.

İlgililerin istemesi üzerine ihtiyati tedbir kararı verebilir ve kararı arazi kadastrosu müdürü ile mahalli tapu idaresine hemen bildirir

Yargıcın bildiklerden dönmesinden sonra ve kendisi tarafından lüzum gösterilmediği halde tarafların isteği üzerine yapılacak keşif ve tatbikat gideri, sonradan haksız çıkan tarafa yükletilmek üzere istekte bulunandan alınır.

Madde 35 – Kadastro işlerinin başladığı birlikteki gayrimenkullere ait olup mahallî mahkemelerce görülmekte olan kesinleşmemiş dâva dosyaları kadastro yargıcına devrolumır.

Kadastro yargıcı bu dâvalara da bu kanunda yazılı hükümlere göre bakar.

Madde 36 – Kadastro işlerinin bir bölgede bitmesinden altı ay son­raya kadar hükme bağlanmamış dâvalara ait dosyalar mahallî asliye mahkemesine dovrolunur. İhtiyaca göre bu süreyi uzanmaya Adalet Ba­kanı yetkilidir. Yargıtaydan bozularak geri yollanacak dâvalar hakkın­da da bu usul uygulanır. Mahallî mahkemeler de bu kanun uyarınca bu dâvaları görürler..

Madde 37 – Mahkemeler, doğrudan doğruya tescil olunmak üzere kesinleşmiş ilâmları, tutanakları, dosyalariyle birlikte kadastro müdürü­ne, eğer o birliğin kâğıtları ve kütükleri Tapu İdaresine devredilmiş ise veya kadastro müdürü o bölgeden ayrılmış ise tapu sicil muhafız veya memuruna gönderirler. Mahkeme kararına göre sınırlarda değişiklik ge­rekiyorsa tutamaktaki kroki de karara göre düzeltilir. Düzeltilmiyen kro­kilerin yenisi yapılarak tutanağa bağlanır ve eski krokide de mahkeme kararı ile değiştirilip yenisinin yapıldığı gösterilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Özel hükümler

Madde 38 – Arazi kadastrosuna başlanmış olan birliklerde 1515 sayılı kanun ile 501 sayılı Türkiye Büyük Millet Meclisi kararı uygu­lanmaz.

Bu madde hükmü mezkûr kanun ve karar gereğince muamelesine başlanmış olan işlemlere de şâmildir.

Henüz arazi kadastrosuna başlanmamış olan mahallerde, arazi ka­dastrosuna başlanıncaya kadar 1515 sayılı kanun ile 501 sayılı kararın tatbikına devam olunur.

Madde 39 – Birliklerde kadastroya başlandıktan sonra her türlü akit ve tescil işlemleri tapu idarelerince yapılır. Ancak tapu sicil muha­fız ve memurunun üzerinde muamele yapacağı gayrimenkullerin o esnadaki kadastro tesbit ve kayıt durumunu kadastro müdüründen sor­ması ve alacağı cevap ve malûmata göre işlem yapılması lâzımdır.

Madde 40 – Kadastro başlıyan birliklerde tapu idarelerinde yapı­lacak her türlü akit ve tescil işlerinin örnekleri tapu sicil muhafız veya memurları tarafından hemen kadastro müdürüne verilir.

ALTINCI BÖLÜM

Mükellefiyetler

Madde 41 – Bu kanunun uygulanmasında mahallin mülkiye üst­leri her türlü kolaylığı göstermeye mecbur ve arazi kadastrosu işlerinin düzeninde gitmesinden sorumludur.

Madde 42 – Arz üzerindeki sınır işaretleri ve teknik tesisler iyi şekilde korunacaktır. Bu tesislerde bozukluk olduğu zaman derhal ma­hallî tapu idaresine bildirmeye, bozulan tesisin içinde bulunduğu gayri­menkul maliki veya şagilleri ve o birliğin muhtarı mecburdurlar.

Madde 43 – Kadastro teknisyeninin talebi üzerine gayrimenkulun sınırını göstermeye ve niteliklerini bildirmeye gayrimenkul sahipleri ile o birlikteki sınır komşuları mecburdurlar.

YEDİNCİ BÖLÜM

Cezai hükümler

Madde 44 – Arazi kadastrosu islerine engel çıkaran veya kasten, zorluk gösterenler haklarında fiil daha ağır cezayı istilzam etmediği tak­dirde 10 liradan 50 liraya kadar hafif para cezası hükmolunur.

Madde 45 – Bir kimse sahibi olmadığı bir gayrimenkulü hile ve desise kullanarak kendi veya başkası adına kayıt ettirir veyahut kendi­sine ait olmıyan evrak ve kayıtları bu yolda kullanırsa altı aydan üç yıla kadar hapis ve 50 liradan 200 liraya kadar ağır para cezası ile tec­ziye olunur, varsa zarar da tazmin ettirilir.

Bir kimseye ait gayrimenkulü başkası adına yazdırmak için ya­lan yere beyanatta bulunanlar dahi bu maddede yazılı cezalarla ceza­landırılırlar.

Madde 46 – Bu kanunun 8 ve 42 nci maddelerinde yazılı mükelle­fiyetleri yerine getirmiyenlerle kadastrosu yapılan yerlere, davetname­sinde ücret verileceği gösterildiği halde mazeretsiz gelmiyen bilirkişiler haklarında kadastro müdürünün tezkeresi üzerine kadastro yargıcı tara­fından 50 liraya kadar hafif para cezası hükmolunur.

Madde 47 – Bu kanuna göre hükmolunan para cezalar tecil edi­lemez.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Müteferrik hükümler

Madde 48 – Sınırlara konulacak işaretlerin nevi ve şekil­leri ile krokilerin ve arazi yüz ölçümlerine ait plân ve haritaların yapıl­ması şekli ve teknik esasları bir tüzükle tâyin olunur.

Madde 49 – Bu kanunun uygulanmasında görevlendirilen bütün memurlar birinci maddede belirtilen yerlerde arazi üzerinde çalıştıkları günlerde 5055 sayılı kanunla değiştirilen 2613 sayılı kanunun 43 üncü maddesi hükmünden faydalanırlar.

Gezici yargıçlar müdürler gibi, hizmetliler de kâtipler gibi aynı hükümden istifade ederler.

Madde 50 – Arazi kadastrosu işlerinde çalışan bütün memurlara ve hizmetlilere görevleri sırasında çalışmalarını ve yaşamalarını kolay­laştıracak her çeşit demirbaş ve lüzumlu eşya verileceği gibi bunlara ta­şıtın gerektiği yerlerde ve özel taşıt verilmediği hallerde çalıştıkları günler için belli taşıt ücretleri verilir.

Topluca gidilecek işlerde müşterek taşıt kiralanır. Taşıtların çeşidini mahallin icaplarına göre kadastro müdürü o yerin mülkiye âmiriyle bir­likte tâyin öder. Bir birlik içindeki çalışmalar için ayrıca taşıt ücreti verilmez.

Madde 51 – Arazi Kadastrosu Kanunu uygulanan yerlerde bağış­lama ve intikal suretiyle zilyed adına kayıt tesis edilirken veraset ve intikal vergisi alınıp alınmadığına veya tahakkuk ettirilip ettirilmediğine bakılmadan muamelesine devam ve intaç olunur. Ancak bu gibi hallerde vergi ziyanına meydan verilmemek için maliye dairelerine o bir­liğe ait gayrimenkullerin tescilini mütaakıp bir ay zarfında kadastro müdürü tarafından haber verilir.

Madde 52 – 4753 sayılı kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar ya­pılmış olan ihyalar mezkûr kanunun geçici maddesinde yazılı müracaa­ta bakılmaksızın ihya edenler veya mirasçıları adlarına tapulanır.

4753 sayılı kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra ihya edilmiş veya ihyasına başlanmış olan gayrimenkuller Devlet adına kaydolunur.

Madde 53 – Arazi kadastrosu yapılan yerlerde yeni siciller tesis edildikten sonra eski siciller de muhafaza olunur.

Madde 54 – Bu kanun gereğince yapılacak arazi kadastrosu işleri dolayısiyle müdür ve memurlara ve kadastro mahkemelerine vâki ola­cak itiraz ve iddialara ait evrak ve tutanaklar ve ittihaz olunacak idari ve kazai kararlar ve icra edilecek tebligat ve verilecek tapu senetleri ve emsali bilûmum evrak damga resmiyle tayyare resminden ve arazi kadastrosu harcı müstesna diğer harç, kaydiye ve resimlerden muaftır.

Madde 55 – Bu kanun gereğince muhtara terettüp eden görevler­imde veya muhtarın huzuru şart kılınan hallerde muhtar bulunmadığı takdirde yerine ihtiyar meclisinden bir üye ikame edilir.

Madde 56 – Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü 2613 sayılı kanunun 5 inci ve arazi kadastrosu müdür ve memurları 7 nci maddelerinde ya­zılı yetkiye sahiptirler.

Madde 57 – Arazi kadastrosu işinin sonunda vücuda getirilecek kü­tük ve müsbit evrakı saklamak ve korumak için Tapu ve Kadastro Ge­nel Müdürlüğünce kabul edilecek plâna göre her ilde tapu sicil binası yaptırılır.

Madde 58 – Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü Merkez ve İller teşkilâtında aylık veya ücretle kullanmakta olduğu her hangi bir me­muru, yapılması Genel Müdürlüğe ait bir iş için orada Genel Müdürlük teşkilâtı ve açık vazife bulunup bulunmaması ile kayıtlı olmaksızın kad­rosu ile birlikte dilediği yerde kullanabilir.

DOKUZUNCU BÖLÜM

Harçlar

Madde 59 – Arazi kadastrosu yapılan gayrimenkullerde, her par­selden bir liradan aşağı olmamak üzere, dönüm başına 50 kuruş harç alınır. Harcın hesabında dönüm kesirleri dönüme iblâğ olunur. Bu ka­nunun uygulanmasında bir dönüm bin metre kare sayılır.

Gayrimenkul mal, harcın teminatı olup maliki değiştiği takdirde yeni malikten de tahsil olunabilir.

Madde 60 – Tahakkuk ettirilecek arazi kadastrosu harçları için, mükellefin adı, soyadı, adresi, gayrimenkulün cinsi, tapu kaydındaki sıra numarası, yüz ölçümü ve harç miktarı gösterilmek suretiyle tapu idare­lerince birlikler itibariyle dörder nüsha cetvelleri tanzim olunarak iki nüs­hası Maliye varidat idarelerine, diğer nüshası Tapu idaresine verilir. Dördüncü nüsha cetvel tebliğ makamına kaim olmak üzere köy odasına ası­larak keyfiyet mûtat vasıtalarla ilân edilmek suretiyle mükelleflere du­yurulur.

İştirak halindeki mülkiyetlerde harcın tamamı iştirake dâhil olan­lar adlarına veya bunlardan her hangi birisi adına tahakkuk ettirilir. Harcın tamamı kendisinden tahsil olunan kişi kendisine isabet eden harç miktarından fazlası için ortaklarına rücu etmek hakkına maliktir.

Madde 61 – Arazi kadastrosu harcı ihtilafsız işlerde cetvellerin asıldığı ve ihtilaflı işlerde kadastro yargıcının kararma göre alâkalılara tebliğ edildiği tarihten altı ay sonra defaten ve Tahsili Emval Kanununa göre tahsil olunur.

Tahakkuk ve tahsil zamanaşımlarında 3911 sayılı kanun hükümleri uygulanır.

Madde 62 – Münferit tebliğlerde ve maddi hatalarda 5432 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümleri uygulanır.

Madde 63 – 3656 sayılı kanuna bağlı (1) sayılı cetvelin Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü kısmına, ilişik (1) sayılı cetvelde gösterilen kadrolar eklenmiştir.

Madde 64 – Kadastro plânlarının tanzimi işleri için yıllık ödeme miktarı (1 000 000) lirayı geçmemek üzere (10 000 000) liraya kadar gelecek yıllara geçici yüklenmelere girişmeye Adalet Bakanı yetkilidir.

Geçici Madde 1 – İlişik (2) sayılı cetvelde yazılı kadrolar, 1950 yılı Bütçesine bağlı (L) işaretli cetvelin Tapu ve Kadastro Genel Mü­dürlüğü kısmına eklenmiştir.

Geçici Madde 2 – İlişik (3) sayılı cetvelde gösterilen hizmetliler kadroları, 1950 yılı Bütçe Kanununa bağlı (D) işaretli cetvelin Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü kısmına eklenmiştir

Geçici Madde 3 – İlişik (4) sayılı cetvelde yazılı formül, 1950 yılı Bütçe Kanununa bağlı (R) İşaretli cetvelin Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü kısmına eklenmiştir.

Geçici Madde 4 – Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü 1950 yılı Bütçesinde (Tapulama Kanunu uygulama genel giderleri) adı ile yeni­den açılacak 477 nci bölüme (4 627 961) .lira olağanüstü ödenek konul­muştur.

Bu ödenekten bu kanun ile ihdas edilen kadrolara göre özlük haklar karşılıklarını ve geçici hizmetliler için gerekli ödeneği Genel Müdür­lüğün ilgili bölümlerine ve aynı ödenekten yapılacak bina ve sabit te­sisler için gerekli ödeneğin Bayındırlık Bakanlığı Bütçesinin ilgili bölüm­lerine aktarmaya Maliye Bakanı yetkilidir.

Madde 65 – Bu kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 66 – Bu kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Ek madde — (09.03.1954 t. 6335 sayılı Kanun ile eklendi) Tapuda kayıtlı olmıyan ve yüz ölçümü 20 dönümden fazla olan gayrimenkullerin gerek 5519 sayılı kanuna ve gerek fevkalâde iktisabi zamanaşımına dayanılarak umumi hükümlere göre tescili dâvalarında zilyedliğin on yıl ve daha önceki vergi kayıtlariyle de sabit olması lâzımdır.

Kesin hükme bağlanmamış olan tescil dâvalariyle bu kanunun mer’iyete girdiği tarihten önce tescil talebi hakkı doğmuş olan kimseler tarafından açılacak dâvalarda da aynı hüküm tatbik olunur.